Page 237 - Revista4
P. 237

Acho que, dalgunha maneira, esa tensión política no   Falando de anarquía. Ó final, o caos.

 seo da esquerda traduciuse nun certo receo de moitos/as

 músicos/as e bandas á hora de tomar partido e facer público   Galiza, xa o dixen varias veces, non é unha excepción, nin


 o seu apoio a partidos políticos ou tendencias políticas que   un oasis, nin un planeta á parte. En Galiza existe tamén,

 supostamente ‘aparcaban’ esa cuestión nacional (aliándose   daquela, esoutro mundo cheo de músicos/as e bandas

 con partidos políticos de ámbito español —e, dependendo   que non quere etiquetarse nin seren etiquetados/as, que

 do punto de vista, tamén españolistas) para centrarse, segundo   vai por libre pero sen significar iso que non se impliquen

 a súa visión, en cuestións con máis prioridade naqueles   social e politicamente, que o mesmo pode apoiar a causa


 momentos.  independentista aquí ou en Catalunya como tocar nun CSA

 Lembro escoitar nunha ocasión a unha persoa coñecida   (Centro Social Autoxestionado) ou nun garito da CNT e

 no ámbito da música galega, falando de centros sociais   berrar contra toda a clase política e acusala de cómplice do

 autoxestionados, dicir que en parte sorprendíalle que na   capitalismo máis feroz.


 maioría de ocasións lle chegasen os convites a actuar dende   Nese espectro sitúase parte das bandas que nunca —ou

 ámbitos nacionalistas, cando en realidade se sentía máis ben   en contadas ocasións— se farán famosas, porque tampouco

 anarquista.  o queren. Aí están as bandas e a xente que fai da anarquía

 Que pretendía dicir con todo isto? Pois que eu persoalmente   unha palabra global, porque se sitúa non só nunha ideoloxía


 non podería nomear moitos grupos de música ou solistas   (ou rexeitamento de toda ideoloxía?)  senón na idea de
                                                                             7
 que en Galiza apoien aberta, explícita e publicamente eses   que a cultura, e por tanto, e dentro dela, tamén a música

 partidos políticos xurdidos arredor do 15M (Podemos, En   como ferramenta de protesta e denuncia, debe ser sempre

 Marea) e outros que se uniron (Esquerda Unida, Anova),   horizontal, de base e transversal.


 cousa que si vexo nas filas do nacionalismo galego e o   Para ver e escoitar esas bandas, pódese acudir ós eventos

 independentismo.    organizados nos CSA (Centros Sociais Autoxestionados),

 Acho que en Galiza a cota de apoio público de músicas/  CSO (Centros Sociais Okupados), CSOA (CSO Anarquista),

 os e grupos de música a ideoloxías está máis polarizada que   Ateneos libertarios e casas okupas e, por suposto, en moitos


 noutros territorios, de xeito que a maioría parece dividirse

 entre o nacionalismo de esquerdas independentista e, en

 menor medida ou quizais simplemente máis invisibilizado,   7  Para unha aclaración do que significaría desenvolver a idea que

 o anarquismo ou, por nomealo dun xeito máis transversal   subxace baixo esta cuestión, pódese ler, entre outros: ‘El anarquis-
         mo como doctrina y movimiento’ (Aureliano Yanes Herreros, p. 99),
 ou menos enfocado na cuestión de partidos, o movemento   en concreto nas referencias ás concepcións de Dimitriu ou Borne.

 libertario.  https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/1427279.pdf






 236                                                                                                          237
 Revist a   de   alces XXI                                    Número  4 , 2019-2020
   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242